Alleen op stap Tempel 5 t/m 12

Het is even stil geweest op mijn website. Op Facebook heb ik al wel wat updates gedaan. Dinsdag ging ik voor het eerst alleen op stap met de auto en begon bij tempel 5. Het weer was behoorlijk omgeslagen van een zonnig en warm begin van mijn verblijf in Japan naar een bewolkte en natte dag. Bij tempel 5 was het nog wat gespetter maar gaande de ochtend werd dat steeds heviger. In dit stukje van de pelgrimstocht liggen de tempels vlakbij elkaar, zeker voor de auto. Voor ik het wist was ik onderweg naar tempel 10 en ondertussen ook in bezit van een paraplu. Het navigeren gaat heel goed, zeker als je een telefoonnummer hebt. In het geval van de tempels heb ik die in mijn pelgrimsbijbel van David Moreton. De weg naar tempel 10 werd steeds smaller en op een gegeven moment zo smal dat ik bang was vast te lopen. Ik keerde om, op een plek waar dat mogelijk was, en had de auto geparkeerd op een groot terrein. Het was intussen lunchtijd en heb een rijstbal gegeten, een bakje yoghurt en een banaan. Daarna liep ik naar de smalle weg op weg naar tempel 10. Er kwam een aardige oude vrouw naar mij toe die mij gebaarde verder te rijden. Het grappige is dat mensen gewoon blijven doorpraten terwijl je meerdere keren wakarimasen (ik begrijp u niet) hebt geantwoord. Dankzij Google heb ik kunnen vragen of ik mijn auto op het terrein kon laten staan. Na goedkeuring van de vrouw begon ik aan een flinke wandeling heuvel op. Het smalle gedeelte was achteraf maar een kort stukje, want verderop  kon je een touringcar laten keren.

 

Tempel 10 bleek de tempel te zijn met 333 treden omhoog, midden in het bos gelegen. Ik was al behoorlijk bekaf van de wandeling, want mijn conditie laat behoorlijk te wensen over. Na een rustpauze begon ik aan de lange klim. Bij de volgende marker was het nog 234 treden en kwam er een oudere japanner de trap op met een tempo waar ik van kon dromen. Voor ik eindelijk bovenaan was gekomen, was ik nog een aantal maal ingehaald door verschillende pelgrims. Ik heb het gered en na het handenwasritueel liep ik naar de bel. Ik was zo blij, dat ik het geluid van de bel heb opgenomen.

Daarna de rest van mijn ritueel en toen op een bank moed verzameld voor de afdaling. Mijn rechter knie was ondertussen behoorlijk opgezwollen en pijnlijk. Uiteindelijk ben ik aan de afdaling begonnen, steeds 1 trede tegelijk, eerst rechts en aansluiten met links. Het ging met een tempo van een slak. Beneden aangekomen moest ik ook nog de heuvel af naar mijn auto. Voor die dag vond ik het wel genoeg en zocht in de lijst van overnachtingen naar iets in de buurt van tempel 11. Via andere pelgrims heb ik wat lijsten met adressen, ryokan Sakura leek mij wel wat, maar geen telefoonnummer. Ik dacht ik ga naar tempel 11 en dan kom ik het misschien wel tegen. Daar stond ik dan bij tempel 11 en de ryokan niet gezien.

Nu ik toch bij tempel 11 was aangekomen, alle moed verzameld en met pijn in mijn rug en een gezwollen knie ook hier mijn rituelen gedaan. Op het kantoor voor de stempels, zit hier een hele leuke priester die gelijk wilde weten waar ik vandaan kwam. Een praatje gemaakt en gevraagd naar de ryokan, hij wist het nummer en heeft een overnachting inclusief diner en ontbijt geregeld. Met het nummer op zak strompelde ik naar de auto om naar de ryokan te rijden. Het bleek toch nog wel een stukje rijden te zijn. Midden in een soort winkelstraat krijg je te horen dat de bestemming is bereikt. Er stonden auto’s soort van half op de stoep en dat heb ik ook maar gedaan. Dan sta je voor een schuifdeur, alles verder donker, een gang ingelopen, maar niemand te zien. Kom ik in de buurt van de privévertrekken, roept een oudere man zijn zoon. Die komt aangerent en spreekt een klein woordje engels. Ik zeg dat ik Miran (zo spreken ze mijn naam uit) ben en dat er is gebeld. Mijn auto kon niet op de stoep blijven staan en ik moest even omrijden en kon op een privé terrein mijn auto kwijt. Ik kreeg gelukkig een kamer (mijn huiskamer past er wel 2x in) op de begane grond, want nog meer trappen kon ik niet meer aan.

Ik had al bedacht dat ik niet meer met een koffer wilde slepen en alleen maar dat meenam wat ik ook echt nodig had. Wat schone kleren, mijn medicijnen, staf, pelgrimstas en rugzak met tablet, oplaadstation en kabels. Als je ergens aankomt is het eerste wat je moet doen, de onderkant van de staf wassen. Daarna zet je die op de mooiste plek in je kamer. In een japanse kamer heb je een Tokonoma (alkoof) en daar zet je de staf dan ook in. De staf symboliseert Kōbō Daishi en moet je met respect behandelen. Deze ryokan beviel me wel en na het diner heb ik de eigenaar laten weten nog een nacht te willen blijven. De volgende dag zou ik alleen Bangai 2 en tempel 12 doen.

Dit zijn foto’s van de wandelroute naar tempel 12, als je de tenminste heelhuids bij de parkeerplaats bent gekomen met de auto. Ik heb doodsangsten uitgestaan. langs een steile afgrond op een weg waar voor het grootste deel maar 1 auto kan rijden. Er zijn passeerplaatsen, maar soms moet je dus achteruit aan voor ons de verkeerde kant van de weg en ook last van hoogtevrees. De wandelroute voelde voor mij als de kruisweg van Jesus, vooral door de beelden langs de kant. Na de rituelen ben ik op een bank gaan zitten, net toen er een groep Japanse pelgrims aankwam. Ik heb het reciteren opgenomen.

Toen ze bij de hartsoetra aankwamen nog een keer meegedaan. Je gelooft het of niet, maar toen ik op stond had ik ineens geen last meer van mijn rug. Noem het een Lourdes ervaring, maar dan in Japan.Ik heb bij het beeld van Yakushi Nyorai nog een keer extra bedankt en bij laatste beeld van Kannon met baby.

 

5 gedachten over “Alleen op stap Tempel 5 t/m 12”

  1. Hoi Milan, vol bewondering je verslag gelezen! Wat heb ik het dan simpel (met n groep) in Kyoto, mn eerste keer in Japan. Ook prachtig weer , en te hopen dat het zo blijft.
    Gr. JOKE

    Beantwoorden
  2. Mooie beschrijvingen Milan. Fijn dat geluid van de bel met de vogeltjes en het reciteren.
    En heerlijk dat het genezend werkt.
    Heerlijk om mee te genieten. Dank je wel voor het schrijf werk en de moeite die je neemt om ons mee te nemen op je reis.
    Liefs Netty

    Beantwoorden
  3. Milan, ik las je verslag met heel veel plezier. De geluidsbestanden maakten weer even dat ik in Japan was.
    Zo fijn dat je rugpijn over is. Groetjes van yvonne

    Beantwoorden
  4. Milan
    Ik ben bezig een lijst te maken van overnachtingsplaatsen langs de pelgrimsroute.
    Als je een nl leesbare lijst tegenkom aub naar mij toesturen.
    Lijst is voor andere pelgrims!
    Buen camino….

    Geniet ervan.

    Je mede cursist

    Bert Gorter

    Beantwoorden
  5. Hoi Milan,

    Wat mooi om die klok, de vogeltjes en de hartsutra te horen! Nu ben ik weer Shikoku-byō, heimwee…

    Ryokan Sakura staat wel in onze routegids met tel. nummer! Zie bldz 20 rechtsboven. Ik sliep daar in 2013.
    Heel lieve mensen. Was inderdaad even zoeken in die winkelstraat, ik liep er eerst straal voorbij.

    Fijn dat je rugpijn daarna over was, zo zie je maar weer…
    Wrijf de volgende keer het beeld van Binzuru (Pindola) die vaak naast of dichtbij de ingang van de hondō zit, op de plek waar je pijn hebt, zoals je knie!
    https://en.wikipedia.org/wiki/Pindola_Bharadvaja
    Uit:
    http://www.buddhist-artwork.com/statues-buddhism/yakushi-buddha-nyorai-statuary.html

    JAPANESE FOLKLORE, RUBBING TRADITION
    Statues of Yakushi within easy reach of believers are rubbed smooth. People rub part of the statue (knees, back, head), then rub the same part of their body, praying for Yakushi to heal their ailments (e.g., cancer, arthritis, headaches). Many Japanese believe that Yakushi is especially adept at curing eye ailments. The same “rubbing tradition” exists for Daikokuten, one of the Seven Lucky Gods of Japan, and for Binzuru (Pindola Bharadvaja), the most widely revered of the Arhat in Japan. Statues of both are usually well worn, as the faithful rub the part of the effigy corresponding to the sick part of their bodies, as both are reputed to have the gift of healing.

    Japanese Mantra for Yakushi Buddha: On Korokoro Sendari Matougi Sowaka

    Ganbatte ne, o-ki o tsukete kudasai!

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.