Tempel 13 tm 21

Vannacht heerlijk geslapen en na het ontbijt op naar de volgende tempel (13). Afscheid genomen van Tosi-san en een kleine gift uitgewisseld. Ik heb een delfs blauw beeldje gegeven van een boer en boerin die elkaar een kus geven. Van Tosi-san kreeg ik een zakdoek die met indigo is geverfd.

 

Sinds eergisteren doe ik alles hardop en heb de Kōmyō Shingon ook toegevoegd. Morgen ga ik alles (zie de foto uit mijn boekje bij de post ‘overwacht…’) doen bij alle tempels. Het voelt steeds beter om de sutra’s te reciteren.  Ik denk dat er een moment komt dat ik het boekje niet meer nodig heb. Misschien niet deze tocht, maar hopelijk een volgende tocht.

 

Ook vandaag lagen de tempels redelijk dicht bij elkaar en om 14:00 uur was ik bij tempel 17. De dame bij het stempelkantoor vroeg of ik al een slaapplaats had geregeld. Nog niet en ik raadpleegde de lijst van Elly. De mevrouw belde naar het adres maar toen ze de prijs hoorde gebaarde ze, niet doen, veel te duur. Ze kwam zelf met een foldertje van een bussineshotel tegenover Kuramotostation, ¥3700 inclusief ontbijt. Zij heeft de reservering geregeld en ik blij naar de auto. Vond het ook wel weer genoeg voor vandaag, ik heb nog meer dan 3 weken de auto en ik zou onthaasten. Bij mijn auto aan gekomen, bleek dat het telefoonummer geen bestemming had. Ik zou naar de dichtsbijzijnde locatie worden worden gebracht. Dat bleek een industrieterrein. Er was een Familymart (een gemakswinkel) en daar bleek een medewerker zo vriendelijk om het adres voor mij in te voeren. Het lag best nog wel een eindje rijden weg, maar ik vind autorijden toch leuk en ben steeds beter gewend om links te rijden. Het enige was ik eng vind is door straatjes voor 1 auto of van die smalle bergweggetjes.

Bij het hotel was geen parkeren, maar naast het station kun je voor ¥500 24-uur parkeren. Na ingechecked te hebben, wilde ik weten waar ik wat kon eten voor de avond. Ze adviseerden de Izakaya op de hoek, voor Yakitori (Japanse sateh-tjes). Later op de avond daar heen gegaan en naast een wat oudere man en een jonge jongen, was ik de enige klant. Ik weet dat Japanners naast vlees en organen ook kraakbeen en huid eten. Dat laatste mag mij gestolen worden. De jongen bleek een redelijk woordje engels te spreken en hielp mij een keuze te maken. Gaandeweg raakten we steeds meer in gesprek. Er kwamen vragen waarom ik de Ohenro michi deed en de eigenaar bleek ‘m zelf ook te hebben gelopen. Het werd hoe langer gezelliger en voor ik het wist was het ver na 00:00 uur. De volgende dag stonden er weer een paar tempels op het programma dus ik moest echt afscheid nemen. De oudere man was al eerder weggegaan en ik was alleen over met de jonge jongen. Hij studeerde wiskunde aan de universiteit van Tokushima. Zijn master thesis gaat over chaostheorie, een echte nerd dus. Voor de deur van mijn hotel gaf hij mij eerst een hand en daarna kreeg ik een hug. Best ongewoon voor japanse begrippen. Het was allemaal echt gemeend en hij had nog nooit met een buitenlander contact gehad. Voor hem dus ook heel bijzonder. We zouden contact houden via messenger, hij wilde mij ook als vriend toevoegen op FB.

 

Vandaag begonnen aan tempel 18 en voor ik het wist reed ik de berg op naar 20. Weer zo’n steile bergweg met amper plek voor 1 auto. Gelukkig geen tegenliggers op de heenweg. De nieuwe sutra’s zijn even wennen maar door af te luisteren van groepen is het ritme snel aan te leren. Toen ik bij de auto kwam om de berg weer af te dalen, stond er duidelijk een westerling. Toen kwam er een westerse vrouw van de toilet en we begroeten elkaar met ‘hello’. Je weet nooit waar iemand vandaan komt. Het bleken Nederlanders, zij deed de tocht lopend en was al tot 31 gelopen. Nu had ze een vriend op bezoek en liet hem de mooiste dingen zien. Na een uitvoerig praatje namen we afscheid en ging ik die berg weer af. Op naar 21, deze tempel is bereikbaar via een ropeway (kabelbaan). Een aanwijzing gemist en moest vervolgens weer een takke eind omrijden. Uiteindelijk bij het basisstation aangekomen en na mijn NL ID-kaart te hebben getoond kreeg ik 50% korting. Er was ook net een bus aangekomen dus ineens stond ik met ca. 50 pelgrims in de rij. In de gondel heb ik een 360° video gemaakt en geeft wat problemen dus daar ga ik thuis mee aan de slag.

Toen ik klaar was bij de Daishido kwam ik de Nederlanders weer tegen. Weer uitvoerig gesproken en we gingen weer verder met onze dingen. Kom ik bij de ropeway, gebaart een medewerker dat de gondel zo vertrekt. Ik had geen zin om te rennen en liet weten dat ik volgende wel zo nemen. Terwijl ik zit te wachten, kwam ik erachter dat ik mijn stempels niet had gehaald. Ik weer een flinke helling op en toch nog net op tijd de ropeway gehaald. Tot 2x achteraf gedacht om mijn visitekaartje aan de Nederlanders te geven, bleken ze ook in de gondel te zitten. Gelijk mijn kaartje gegeven en nog wat gepraat over de tocht. Ik heb al gezegd dat mocht, ik haar onderweg tegenkomen, dat ze mee kan rijden Ze accpteerde mijn aanbod.

Ik had voor de nacht een hotel geboekt in Anan. Kreeg eerst een rokershol, zo ontzettend goor. Na wat gedoe kreeg ik een twin room voor de prijs van een single. Je zou toch denken dat men hier ondertussen de rokers op de tweede plaats had gezet.

 Uitzicht op een betonfabriek die in het weekend bleek door te draaien. Vroeg weer wakker om op pad te gaan naar Bangai 3. Daarna ben ik weer teruggegaannaar Tokushima om een dag met Seiya door te brengen. Meer daar over in een volgend bericht. Als ik thuis ben ga ik de foto’s een naam geven. Het is best veel werk, vorig jaar had ik alle tijd in de Shinkansen, maar nu zit ik in de auto overdag. ’s Avonds ben ik doodmoe van geconcentreerd links rijden, zeker als de wegen zo smal zijn dat je elkaar niet kunt passeren.

7 gedachten over “Tempel 13 tm 21”

  1. Ha Milan!
    Konnichiwa, ik vind het heerlijk om je verslag te lezen, zie alles zo voor me.
    Mooie Shikoku header heb je ook, heb je die zelf gemaakt of gevonden?

    Die sutra’s zijn nog wel een dingetje. Ik kan er inmiddels wel een paar uit mijn hoofd, maar het blijft lastig. (de leeftijd hè…) En als ik dan zie dat veel Japanse henro-san ze ook oplezen uit hun sutra boekje. Die heb ik ook en daaruit lees ik ze soms hardop, maar dat gaat niet nog steeds niet zo vlot ondanks de furigana naast de kanji.

    Bij welke overnachting uit mijn lijst wilde je eerst gaan slapen na #17? En hoe duur was die nu dan in het hoogseizoen?
    Wat mooi die ontmoeting met die jonge Japanse nerd, zo zie je maar, soms is het veel leuker om in een plaatselijk zaakje te gaan eten.

    Wie was de Nederlandse vrouw die je sprak bij #21? Ik heb mailcontact met paar Nederlanders die nu lopen, ze zitten niet op FB. Ik leerde er een paar kennen via mijn website.

    Ben benieuwd hoe je Bangai 3 vond. Die smalle grot daarboven heb je vast niet door gekropen, hahaha 😉😛.
    Ik paste wel, maar durfde niet, acute claustrofobie toen ik die ingang zag…

    Ik snap dat je moe wordt van dat links rijden, erg inspannend op die smalle weggetjes.
    Doe maar rustig aan met je site, het hoeft niet allemaal klaar, terwijl je daar bent. Geeft ook meer rust…
    Namu daishi Henjō kongō! 🙏🏼
    Elly

    Beantwoorden
    • Hoi Elly,

      Dat plaatje heb ik van internet.

      Voor het oplezen gebruik ik het boekje ‘Shikoku Japan 88 Route Guide’. Ik heb ook een Japans gebedenboekje maar leessnelheid is vergelijkbaar met groep 2 of 3. Ik ga dan toch maar voor het gemak van leesbare tekst.

      Sun Route hotel. Ik kan even geen gegevens vinden.

      Bij tempel 21 sprak ik Ingrid, ik ga haar morgen ophalen bij haar hotel in de buurt van tempel 35. Ze gaat een tijdje mee met mij, heeft wat fysieke problemen met haar voet.

      Ik heb geen grot gezien, maar als jij er net doorheen past is het zeker niets voor mij.

      De foto’s op mijn website komen zoals ze zijn. Ik kan overal wel moeite doen om namen erbij te zetten, maar interesseert dat de gemiddelde gebruiker? Het zegt ze toch niets.

      Namu daishi Henjō kongō,
      Milan 🙏

      Beantwoorden
  2. Ook ik geniet van je verslagen, en vind het heel knap dat je het allemaal zo redt met de auto.
    Geweldig, een jongen ontmoeten die nog nooit echt contact heeft gemaakt met een gaijin.
    Lief ook die hug.
    Vreemd dat je soms op de ohenro heel snel vrienden bent of wordt. Prachtige ontmoetingen kunnen dat zijn.
    Ik merk aan het lezen van je verslag dat je met volle teugen alles inademt.
    Bij het reciteren had ik ook veel steun aan het ritme van groepen.
    Ik ging op een gegeven moment steeds meer stukken uit de hartsoetra herkennen,
    daarna ga je ze in je hoofd horen, die stukken ( dat was althans bij mij zo)
    en plotseling ken je dan misschien stukken uit je hoofd.
    Mooi dat je er meerdere doet.
    En geweldig dat je al schrijft over een ‘ volgende keer😉 ‘
    ganbatte kudasai

    Beantwoorden
  3. Hoi Milan,

    ik geniet van de verslagen van jou. Op de een of andere manier wordt je er in mee genomen.
    Stoer hoor, met het links rijden. Ik moet daar niet aan denken.Fijn om te weten dat je zo veel leuke mensen ontmoet.
    En vertel mij even wat het ook alweer betekent: Namu daishi henjo kongo Ik weet dat het een deel soetra is, meer niet.
    Hier begint nu echt de zomer, veel bloemen en gefluit van vogels.
    veel liefs van Marjolijn.

    Beantwoorden
    • Het is een mantra en geen sutra. De betekenis is als volgt: Homage to the Savior Daishi, the Illuminating and Imperishable One.
      Je zegt deze 3x maal op bij elke tempel, zowel de Hondō als de Daishidō.

      Beantwoorden
    • Het valt me reuze mee dat links rijden. Alleen met de navigatie had ik in het begin wat problemen. Zegt die muts: in 300 meters go left, dan rij je een stukje en zegt ze weer go left. Is er dan een zijstraat dan ging ik daarin. Bleek de 300 meter nog niet te zijn bereikt en zat ik in achterafstraatje waar je moeilijk kunt keren. Het gaat nu gelukkig een stuk beter en reageer ik niet meteen omdat ik er aan gewend ben.

      Beantwoorden
  4. Lieve Milan, Vandaag ben je jarig in Japan! Wat bijzonder.Mijn hartelijke felicitaties! Ik denk dat deze dag evenals alle ander weer heel wat hoogtepunten zal bevatten. Ik las dat een van jouw volgsters Marjolijn heet, dacht even, heb ik dat geschreven? Maar nee, deze en ook de andere vrouwen die jouw verslagen lezen , zijn zo goed ingevoerd in de Japanse “materie”dat ik een groentje ben. Maar ik geniet erg van je verslagen en snap niet hoe je het voor elkaar krijgt allemaal. Het links rijden, het vinden van onderdak, de regels en gewoonten van het land. Zeker, je bent er eerder geweest maar toch, petje af. Als je weer in een tempel komt mag je ook Ben wel eens gedenken voor me. Het is nu 6 weken sinds zijn overlijden en ik heb het er erg moeilijk mee.
    Heel lieve groeten en ik wens je nogmaals een fijne dag en nog heel wat mooie weken toe!
    Je nicht Marjoleine Ik heb je al eerder geschreven is dat over gekomen?

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.