Bangai 8, 9 en Tempel 46 t/m 53

We gingen naar Bangai tempel 8, die lag langs een hele grote weg, alles gelijkvloers. Waarom zijn zij dit niet allemaal ;-). Daarna na 44 in de bergen. Er was een parkeerterrein beneden maar ook nog een weg omhoog. Ondertussen ben ik het steeds meer gewend om vreselijk smalle weggetjes te rijden. Het amulet van de Awaodori shrine heeft tot nu toe geholpen. We namen dus het smalle weggetje en moesten op een gegeven moment een haarspeldbocht nemen die zo scherp was dat niet alleen ik, maar ook alle andere pelgrims de bocht niet in 1 keer konden nemen. We moesten ook weer naar beneden en dat ging gelukkig ook goed. Daarna op weg naar 45 en dat heb ik geweten. Ik dacht dat tempel 10 met 333 treden een uitdaging was, maar dit was net zo, zo niet erger. Ik merk aan mijn conditie dat na het traplopen mijn hartslag steeds sneller een normale waarde aanneemt. Desondanks blijft mijn rechterknie tegensputteren. Op de weg omhoog een Australiër gesproken, deze man zouden wij nog vaak tegenkomen. Ook een Zwitserse die omlaagliep ben ik vaker tegengekomen, ze zei dat het de moeite waard was en dat was het ook toen ik eindelijk bovenkwam. Ingrid liep een stuk sneller en bleek al klaar toen ik arriveerde bij tempel 45. Er was naast de tempels een grot die je kon bezoeken en voor de durfals een ladder die je kon beklimmen en daarna via kettingen nog verder naar boven om een geweldig uitzicht te hebben volgens de Australiër. Als je zou uitglijden, dan zou dat je dood betekenen. Daar heb ik voor bedankt, het bezoek aan de tempel en de grot vond ik wel voldoende.

 

Na tempel 45 was het klaar voor die dag en moesten we op zoek naar een slaapplaats voor de nacht. Een leuk hotelletje gevonden langs de weg en daar een kamer geboeket voor ons 2-en. Ik moest mij paspoort ophalen uit de auto en wie kom ik tegen, de Australiër. Net zo’n ouwehoer als ik, Ingrid stond op een gegeven moment te wenken, van waar blijf je nou? Wayne ging weer verder en wij checkte in bij dit hotel. Met het avondeten kreeg ik een klein stoeltje om op te zitten. Plat op de grond lukt even, maar na een tijdje heb ik geen benen meer over. Na het eten naar onze kamer en ik zou aan website gaan werken. Vervolgens zitten Ingrid en ik heel lang te kletsen en komt er weinig van. Ik ben nog in het bad geweest voor dat ik ging slapen en dat laatste ging als een speer. In hetzelfde hotel zat ook een hele klas van een Junior High school, schat ik qua leeftijd. Zij hadden een grote slaapzaal en alle futons lagen hutjemutje tegen elkaar. Een leuke bende van je welste, ze gingen om 22:00 op één oor en de volgende ochtend voor het ontbijt waren zij al weg. De futons lagen opgestapeld samen met de dekbedden en de lakens keurig afgehaald.

 

6/5 zondag, hebben we 46 t/m 50 gedaan, ik vond dat wel een mooi aantal om mee te eindigen. Bij tempel 50 kwamen we Wayne de Australiër weer tegen samen met een Frans koppel dat we ook al eerder haddden ontmoet. Ik dacht met de auto niet dit soort ervaringen te hebben, dat was volgens mij voorbehouden aan lopende pelgrims. We hebben een hotel in de buurt van Dōgo onsen  geboekt voor 2 dagen. We wilden die avond Okinomiyaki gaan eten bleek het restaurant gesloten. Bij de konbini wat gekocht, daar opgewarmd en meegenomen naar de kamer. Ik had kipfilet yakitori (soort van satehtje) gevraagd en kreeg 2 stokjes met iets erop. We gingen op mijn kamer eten en luisterden naar Enka. Een paar stukjes kip waren lekker, maar wat er verder op zat, geen idee, maar geen lekker mondgevoel, ging er bijna van kokhalzen. In de supermarkt ook flesjes Ramune gekocht. een ouderwetse frisdrank in een flesje met een kogeltje dat je in het flesje moet duwen. Vorig jaar voor het eerst geprobeerd, erg lekker.

 

Na heerlijk te hebben geslapen zijn we vanochtend (7/5) naar 51 t/m 53 gereden. Vandaag was een dagje rustig aan. Het was nu echt hondenweer, de wolken hangen hier ook laag als het regent. Bij tempel 51 was een soort winkelstraat met stalletjes voordat je bij de tempel komt. Nadat ik klaar was liep ik langs de stalletjes en zag een Daruma. https://en.m.wikipedia.org/wiki/Daruma_doll Van Ingrid had ik voor mijn verjaardag een klein cadeautje gekregen dat nu aan mijn Kongōzue hangt. Ik ben erg blij dat ik Ingrid heb leren kennen. Het was een spontane ontmoeting bij tempel 21 en het lijkt soms of we elkaar al jaren kennen. Die Daruma vroeg erom om gekocht en aan Ingrid gegeven te worden. Bij tempel 52 kwamen we de Zwitserse weer tegen in regenkleding. Petje af voor de doorzetters. Na tempel 53 waar Yvonne Schoutsen is begonnen aan haar pelgrimstocht (boek: De Magie van Shikoku), zijn we naar Dōgo onsen gegaan. Het is de oudste onsen in Japan, nu een commercieel gebeuren. Gelukkig geen waarschuwingen dat tattoe’s niet zijn toegestaan, alhoewel iedereen mij leek aan te kijken. Dit kan ook zijn omdat ik een buitenlander ben of vanwege mijn overgewicht, je weet het nooit hier.

 

De entree kostte ¥410 en ik naar binnen. kleren uit, in een kluisje gedaan. Kom ik in de badruimte, nergens zeep of shampoo te bekennen, moet je ook aanschaffen (¥90). Handdoeken moest je ook betalen, na het bad kon je relaxen in een lounge, kostte nog eens ¥1200. De haardroger ¥10 per 3 minuten en ga zo maar door. We hadden 1,5 uur uitgetrokken maar ik had het na een half uur wel gezien. Wil ik een briefje aan de paraplu van Ingrid hangen, blijkt zij er al vandoor. Buiten in een winkelpromenade kom ik haar tegen en we slenteren langs de winkels. Terug in het hotel drinken we samen wat op mijn kamer en daarna ga ik mijn foto’s uitzoeken, aan dit verhaal werken en Facebook updaten. Om 17:30 afgesproken om te gaan eten bij de Okonomiyaki tent van gisteren. We nemen een large 5 vegetables versie en een small beef. Ingrid had het nog nooit gegeten.

 

Morgen waren we van plan de was te gaan doen en vroegen de receptie waar een coin laundry was. Blijkt die op de 6e etage te zijn, die was zit er nu in en morgen weer met schone kleren op stap naar Imabari, waar we na tempel 54 naar 55 gaan. Dat wordt een weerzien van de tempel waar we (Netty en ik) vorig jaar begonnen, toen onwetend van alle rituelen.

 

Hier is een verzameling foto’s van Bangai 7, andere tempels, Wayne, en van vandaag. Bij Bangai 8 is een brug waar Kōbō Daishi onder heeft geslapen,  daar is een beeld onder de dekens om hem warm te houden.

Regen in het bos, helaas kwam er een melding doorheen.

5 gedachten over “Bangai 8, 9 en Tempel 46 t/m 53”

    • Ik loop al met een glimlach rond sinds ik geland ben. Het is zo’n fijn land om in te vertoeven. Ik heb al zo vaak arigatō gozaimasu gezegd, dat ik bang ben dit straks ook te doen bij AH. Zal na 1 dag wel over zijn 😉

      Beantwoorden
  1. Het klinkt heel goed allemaal en ik ben blij dat je een leuk reismaatje hebt. Je bent bijna op bekend terrein, lijkt me heel speciaal.
    Dat rijden op die smalle weggetjes lijkt me doodenf, maar volgens mij heb je de smakk wel te pakken. In Japan is alles anders dan thuis in NL.
    Het verhaal van Dogo onsen is herkenbaar, maar omdat het zó oud en daardoor gewild is om daar te baden, kunnen ze de relaxruimte alleen onder betaling laten gebruiken. Het zou gewoon niet passen anders, als elke bezoeker daar gaat liggen. Handdoek huren is overigens normaal en dat er geen zeep en shampoo is is inderdaad jammer. Ach, het kost maar weinig als je het omrekent. Maar ik snap je frustratie. Ha ha, en Ingrid had het dus ook al snel bekeken.
    気をつけてね、イボンヌ

    Beantwoorden
    • Yvonne, van de handdoek wist ik, maar overal waar ik kom is er shampoo en zeep. Vond het vreemd dat dat hier niet was. Die ¥90 voor de zeep en shampoo maakt geen gat in mijn portemonnee.

      Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.