Tempel 84 t/m 87

Rare dag vandaag. Gisteren terwijl Ingrid liep tot aan tempel 80 en ik van Moriyama-san afscheid had genomen, ging ik op zoek naar een slaapplaats voor de nacht. Vlak bij Ritsurin-garden een bussinesshotel gevonden, alleen een tweepersoonskamer. Nou had ik al eerder met Ingrid een kamer gedeeld en het bleek moeilijk 2 single rooms te kunnen krijgen. Deze maar genomen en dan zien we morgen wel weer verder. Aan Ingrid laten weten wat het adres was en ik heb wat boodschappen gedaan. Toen Ingrid was aangekomen bij het hotel hebben we besproken wat te doen. Zij heeft nog tijd zat en wil graag lopen. Ik wil vrijdag in Tokushima zijn om Seiya weer te zien.

 

Allebei wilden we de Japanse tuin bezichtigen en dat gingen we doen in de ochtend. De tuin was erg mooi maar ook erg groen. Heel veel planten waren uitgebloeid of moesten dat nog. Zoals bijna alle bomen, behalve die in het wild, zijn ze gecultiveerd. Veel Koi karpers in de vijvers en schildpadden. Er kwam ook nog een traditioneel huwelijk voorbij. Na de tuin hebben we nog wat tijd door gebracht in een theehuis. Ingrid nam een salade en ik matcha-ijs met glibberige slierten in bruine suiker siroop.

 

Ingrid had het hotel al een reservering laten maken ergens in Takamatsu voor 2 nachten. Ik heb Ingrid na het bezoek aan de tuin afgezet bij het station en ik ging naar 84 t/m 87. 84 was makkelijk te doen met de auto. 85 lag ook op een heuvel en daar ging een treintje omhoog over de rails. Het ging net als de ropeway, terwijl het ene treintje omhoog ging, daalde het andere treintje en halverwege passeerden we elkaar. Terwijl het bij de ene tempel vreselijk druk kan zijn is het bij een andere super rustig. Bij 85 leek het wel woensdag tempeldag (zoals wij maandag wasdag, of woensdag gehaktdag hebben). Ik heb nog nooit zoveel bejaarden bij elkaar gezien. Er was ook nog een dienst gaande met allemaal monikken. Zij passeerden mij bij de Daishidō op hun Gesa (houten sandalen).

 

86 lag midden in de stad en daar kwam ik 2 pelgrims tegen die ik al veel vaker was tegen gekomen, zo ook gisteren. Toen heb ik ze ook het beroemde kussende boeren-echtpaar geven. Nu eindelijk een selfie gemaakt en weer afscheid genomen. Misschien dat ik ze morgen bij 88 nog zie. Ik heb me voorgenomen om daar wat langer te blijven.

 

Tempel 87 was ook makkelijk te bereiken en daar stond ik dus moederziel alleen i.t.t. andere tempels waar je over de mensen struikelde. Mijn één na laatste stempel in de Nōkyōchō en morgen nummer 88 en dan moet ik alleen nog Bangai tempel 1 bezoeken. Daarna volgen nog de stempels van Koyasan.

 

Nu moest ik nog een slaapplaats regelen. In mijn guidebook van David Moreton stonden 2 plekken vlak tegenover de tempel. Ik koos de linker, Ryokan Azumaya, en liep de hal binnen. Okaasan (moeder) kwam gelijk naar me toe, ze sprak zelfs een paar woorden engels. Omdat ik zo laat binnen viel zei ik alleen kamer en ontbijt en dat kon. Ik ging zelf wel wat halen in de supermarkt voor diner. Ik moest gelijk gaan zitten en kreeg een ijsje aangeboden om af te koelen. Wat blijkt, haar dochter is met een Nederlander getrouwd en er stonden een paar grote klompen in de hal. Een kamer op de 1e verdieping gekregen, mijn spullen opgehaald en een beetje geïnstalleerd. Ik was mijn email aan het lezen, toen Okaasan op de deur klopte dat ik in bad moest. Als moeder roept dan heb je dat maar te doen. Ik het bad in na eerst uitgebreid mij zelf te hebben gewassen. Na het bad, je krijgt een handdoek van 90×35 cm van dun badstof om je af te drogen, ging ik weer naar mijn kamer. Mijn portemonnee, telefoon en wifi gepakt en op naar de supermarkt. Kom ik de kamer uit en wie slaapt er schuin tegenover mij? Moriyama-san. Hoe vaak kan iets toevallig zijn. Daar geloof ik al niet meer in.

 

Moriyama-san moest gaan eten en ik ging mijn eten buiten de deur halen. Er zat een Marunaka (grote keten) vlakbij en daar heb ik sushi en wat komkommer gehaald. Kom ik terug bij de Ryokan, hoorde ik al de Shakuhachi van Moriyama-san. Ik mijn sushi daar opgegeten en er was nog een Deens meisje en nog 2 japanners. Moriyama-san wil gaan lopen morgen. Ik heb gezegd dat ik op hem wacht bij 88 en hopelijk zie ik nog wat andere medepelgrims.

 

Ik ga tukken, Oyasumi nasai!

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.