Bangai 1 en opnieuw tempel 1

Vanochtend wakker geworden in de meest luxe slaapplaats van allemaal. Al mijn spullen bij elkaar gepakt en in de auto gedaan. Sigrid kwam gedag zeggen en ging op weg naar tempel 1. Ik wilde nog even naar de kok, maar helaas, niemand aangetroffen. Bangai tempel 1 heeft wel een telefoonnummer maar de navigatie heeft het nummer niet in zijn database. Marie (zo noem ik de navigatiestem) zegt dat ze je naar een plek in de buurt brengt, maar daar heb ik slechte ervaringen mee. Dan toch maar af gaan op de kaart die de kok mij gisteren had gegeven. Wij gebruiken kaarten met het noorden naar boven gericht, hier doen ze het net andersom, links en rechts halen ze ook regelmatig door elkaar. Bij de Marunakam supermarkt moest ik linksaf en na de expresway onderdoor naar rechts. So far, so good. Maar waar nu linksaf gaan, ik ben geen borden tegengekomen en ben op de bonnefooi maar ergens links gegaan. Zag op een gegeven moment een pelgrim lopen en gevraagd of ik goed zat. Hij kwam van tempel 4 en ik bleek een stuk terug te moeten rijden. Toen zag ik een bord met Kanji en dat bleken de karakters van de tempel. De weg werd weer smaller en smaller en af en toe flink steil omhoog. Komt er een vrachtwagentje de berg af en precies weer op een plek waar we elkaar konden passeren. Opeens zie ik een poort tussen de bomen, de ingang van de tempel. Weer een eindeloze hoeveel trappen, helaas zonder leuning en ook nog eens flinke staphoogte. Ik ben toch wel benieuwd waarom dat zo is. Japanners zijn over het algemeen niet zo groot en dan toch zulke hoge treden. Eenmaal boven gekomen weer de rituelen gedaan bij beide tempels en op naar het stempelkantoor. Wat blijkt, is er een parkeerterrein bovenaan de berg 🙁 Naast de pagina’s die zijn gereserveerd voor elke tempel bleken er nog 2 te zijn, één voor Koyasan en de ander bleek voor een tempel in Kyoto. Een tempel (To-ji) die ik vorig jaar zo maar tegenkwam toen ik met Netty op weg was naar het centrum van Kyoto. Tja, wat nu te doen, Kyoto lag niet in mijn reisschema. Vanavond in Tokushima maar uitzoeken hoe daar te komen.

 

Na de trappen te zijn afgedaald kon ik 2 dingen doen. Of naar het hotel dat Seiya had geboekt voor mij of toch maar langs tempel 1 om de cirkel rond te maken. Het was vandaag een bloedhete en benauwde dag en dacht aan Sigrid die nu met een rugzak op langs een drukke weg liep. Zij moest de weg (nr. 12) langs de ryokan volgen en zou er dan vanzelf komen. Na de berg weer achter mij te hebben gelaten kwam ik vanzelf op de weg terecht die mij naar tempel 1 zou leiden. Ik besloot toen om naar tempel 1 te gaan in de hoop dat ik Sigrid nog zou tegenkomen. Ik had geen idee hoe snel zij liep, moest ik haar tegemoet rijden met de kans dat zij dit punt al was gepasseerd of gewoon richting 1 en haar onderweg oppikken. Het kon ook zijn dat ze een gemakswinkel was binnen gegaan. Linksaf gegaan richting tempel 1, maar Sigrid helaas niet meer gezien. Bij tempel 1 werd op een blanco pagina achterin een afrondings calligrafie gezet en nogmaals de stempels op de pagina voor tempel 1. Hier ook een boek aangeschaft waar ik de plaatjes van elke Honzon kon opbergen. Maar wat een vreselijk nare mensen in deze winkel/kantoor. Ze leken alleen maar op geld uit en geen vriendelijk woord kon er van af.

 

Na tempel 1 ging ik op weg naar het hotel om in te checken. De goedkope parkeerplaatsen bij het station waren bezet. De aardige jongen van de receptie legde uit dat er nog een paar terreinen waren in de omgeving van het hotel. Het was wat verder lopen, maar daar kon ik voor ¥300 24-uur parkeren. Helaas heb ik weer een kamer met uitzicht op een muur. Ik heb Seiya laten weten dat ik in het hotel was gearriveerd. Hij zou na de universiteit naar mij toe komen om samen te gaan eten. Moest ik nu wel of niet naar Kyoto, het is 200 km hier vandaan en ik moet 2x 2 bruggen passeren. Zaterdag ging Seiya naar zijn familie in Matsuyama en ik moest mijzelf maar vermaken. Uiteindelijk besloten om toch maar naar Kyoto te gaan. Seiya kwam ’s avonds naar het hotel en we hebben in de buurt sashimi en tempura gegeten. Daarna langs de Izakaya waar wij elkaar hebben ontmoet. Het werd een heel gezellige avond. Voor het eerst geroosterde kippenvel gegeten, is het lekker, mwaw. Kippenlevertjes met soyasaus heb ik toch liever. Rond middernacht namen we afscheid en dook ik mijn bed in om mij voor te bereiden op morgen.

 

Zaterdagmorgen was het een bewolkte dag en prima om te rijden. Nou had ik geen telefoonnummer van de tempel voor de navigatie. Je kunt ook de kaart verkleinen en aanklikken waar je heen wilt. De plek van de tempel was snel gevonden en dan komt de keuze van de route. Voor de brug moet je sowieso betalen, maar de rest rijden op lokale wegen is geen optie. Ik zou dan 6 uur doen over +/- 200km. Dan toch maar de tolwegen en lekker kunnen scheuren (max. 120 km) met de auto. Nu maar hopen dat er geen flitspalen zijn, ik ging gewoon mee met de flow. Af en toe werd ik zelfs ingehaald door een vrachtwagen. Het is mijn duurste stempel van deze reis, maar het dubbel en dik waard. Het was vreemd om in Kyoto te zijn, waar ik vorig jaar met Netty, zomaar langs deze tempel fietste zonder de betekenis te weten. Gelukkig was er een parkeerterrein bij de tempel. Na mijn auto geparkeerd te hebben ging ik op pad. In het midden van terrein staan 2 enorme tempels met een 3D Mandala van het universum. Bij het ticket office gevraagd of ik daar mijn stempels kan halen. Ja, was het antwoord en ik betaalde ¥700 entree. Blijkt dat ik voor de stempels in een tempel moest zijn waar je gewoon gratis naar binnen kon. Wat is Kyoto een verschil met Shikoku, de ene na de andere buitenlander zie je lopen. Na mijn stempels toetste ik het adres in van mijn hotel en ging weer richting Shikoku. Op een gegeven moment ging het lichtje van de benzinetank branden. Hier zie je geen tankstations op de snelweg en hoever ik kan rijden is niet duidelijk. De eerste beste afrit genomen en op zoek naar een tankstation, hulp is altijd nabij met Kōbō Daishi. Na het tanken weer verder richting Tokushima. Onderweg kwam ik langs Naruto en daar zou een mooi natuursverschijnsel te zien zijn. Ik de snelweg weer af en kom uiteindelijk op een plek waar ik kon parkeren, het bleek gratis. Bij het uitkijkpunt kwam ik er achter waarom het gratis parkeren was. Het verschijnsel is alleen te zien op bepaalde tijden en dat heeft te maken met eb en vloed. Het water van de oceaan en de binnenzee vermengen zich en resulteert in een maalstroom. Een andere keer dan maar en verder gereden naar het hotel.

 

Terug in het hotel mijn koffer opnieuw ingepakt en naar het huwelijk van prins Harry gekeken via een VPN verbinding. Vanwege geoblocking kan ik geen nederlandse TV kijken in Japan. Op tijd naar bed en vanochtend op weg naar het vliegveld. Ik mag tussen 11 en 16 uur niet in mijn kamer zijn vanwege de schoonmaak. Ik sta op het punt te vertrekken en het is 1 minuut na 11 uur. Receptionist staat voor de deur en wijst mij erop dat ik mijn kamer uit moet. Arggghh, wat maakt die minuut nou uit, maar regels zijn regels. Hoeveel ik ook van dit land hou, hier kan ik niet aan wennen. Gisteren met parkeren bij Naruto, ik rij vooruit een vak in. Komt de parkeerwacht mij vertellen dat ik mijn auto achterwaarts moet inparkeren. Wat maakt dat nou uit hoe mijn auto parkeer, maar regels zijn regels. Ik vind het verstikkend werken die totale regeldrift van de Japanners.

 

Ik heb het er nog niet eerder over gehad maar op gezette tijden klinkt er vanuit luidsprekers een melodie. ’s Morgens vroeg (6 uur), ’s middags om 12 uur en om 17 uur. Een beetje noord Koreaanse toestanden volgens mij. Het 17 uur melodietje is er om de kinderen te laten weten dat ze naar huis moeten gaan. Ik liep een keer langs een kinderspeelplaats en een stuk of 30 kinderen speelden zonder geruzie in alle vrede met elkaar. Niks geen ouders die de boel in de gaten hielden. Toch wel erg fijn dat kinderen in een land zoals Japan zo veilig kunnen leven. Dan vraag je je ook wel eens af of er hier ook een amber alert bestaat of kindermisbruikers zoals Robert M.

 

Na mijn auto teruggebracht te hebben ging ik weer naar Tokushima per bus. Op het station kwam ik een aantal pelgrims tegen die ik al eerder had ontmoet. Een jongen uit Engeland en Denemarken. Ik kwam ze ook al tegen in Ritsurinpark in Takamatsu. Van de Engelsman dacht ik dat hij uit Denemarken kwam, hoogblond en blauwe ogen. De jongen uit Denemarken zag er uit alsof hij uit Azië kwam. Hoe kan een uiterlijk je op het verkeerde been brengen. Zij bleven nog een paar dagen op Shikoku alvorens naar huis te vliegen.

 

Terug in mijn hotelkamer breng ik de laatste uurtjes door op Shikoku. Met Seiya nog even gechat en ik zie hem morgen bij de ferry naar Wakayama. Aan leuke dingen komt een eind en Shikoku was er één. Van te voren geen idee gehad wat dit in mij zou losmaken. Geen foto’s bij dit verhaal.

8 gedachten over “Bangai 1 en opnieuw tempel 1”

  1. Het duizelt mij van al die tempels, ik denk dat je thuis vakantie moet nemen om bij te komen van alle indrukken! Leuk dat je af en toe bekenden tegenkwam.
    Voor straks een goede terugreis toegewenst. xx

    Beantwoorden
    • Ik ben nu in Koyasan en daar zijn 117 tempels (ga ik niet allemaal bezoeken) en 52 tempels hebben de gelegenheid om te blijven slapen. Vanavond ga ik een night tour maken over de begraafplaats, waar Kōbō Daishi in eeuwige meditatie zit. Vanochtend vroeg al geweest voor het toerisme losbarst. Je mag alleen van het mausoleum geen foto’s maken. Dat is helaas bij veel tempels hier.

      Beantwoorden
  2. Wat leuk dat je in de tempel in Kyoto bent geweest. Dat leek al een hele oude tempel vooral die over het hele universum. Dat hebben omstanders toen aan ons vertelt en een foldertje laten zien. Mooi dat het de sluitsteen van de hele route is. Is Kōbō Daishi daar ook geweest?
    Fijn dat je met Seiya een leuke avond hebt gehad en hem morgen/ voor jou vandaag weer gaat zien. Doe hem de hartelijke groeten van mij. En zeg hem dat hij in een schip mag slapen als hij naar Amsterdam wil komen.

    Geniet nog even van de over beschermende regels, de hulpvaardige mensen en de prachtige natuur van Japan.
    liefs

    Beantwoorden
    • Kōbō Daishi heeft de tempel gekregen van keizer Saga en is het hoofdkwartier van het Shingon boedhisme. Daar is inderdaad een 3D mandala van het universum. Door de cursus van Dennis weet ik zoveel meer en herken ik ook de verschillende beelden die bij de tempels staan. Seiya heb ik uiteindelijk niet meer gezien, omdat ik anders veel te laat bij de tempel in Koyasan zou aankomen. Ik zal de groeten doen en zeggen dat hij bij mijn beste vriendin mag slapen op een boot.

      Beantwoorden
  3. Milan
    Ik lees je berichten regelmatig…je geniet ervan..maar niet van die onzinnige regeltjes. Hier in NL kunnen we er ook wat van moet je maar denken. Ik moet nog even geduld hebben, maar ik heb er ook zin in. Al doe ik het wandelend…
    Groeten uit NL.
    Bert Gorter
    Mede cursist Dennis.

    Beantwoorden

Laat een antwoord achter aan Milan Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.